ସାଖି ମୋର ନୀଳଚକ୍ର

ସାଖି ମୋର ନୀଳଚକ୍ର

ସାଖି ମୋର ନୀଳଚକ୍ର
*** ସାଖି ମୋର ନୀଳଚକ୍ର*** ତୁମ ବାଇଶି ପାହାଚ ତଳୁ ଫେରି ମୁଁ ଯାଉଛି ଜଗା ତୁ ଏତେ ନିଷ୍ଠୁର ଏବେ ମୁଁ ଯାଣୁଛି ତୁମ ବଡ ଦାଣ୍ଡ କୁ ମୋର କୋଟି ଦଣ୍ଡବତ ହେଉଛି କାଳିଆ ମୁଁ ଫେରି ମୁଁ ଯାଉଛି ।। ମୁଁ ସତ କହୁଛି ହଁ ସତ କହୁଛି କାଳିଆ ରେ ମୋ ହୃଦୟ ରେ କେତେ ସ୍ନେହ ରହିଛି ତୋର ମୋର ପ୍ରେମ ନୀଳଚକ୍ର ଦେଖୁଚି ।। ଆସିଥିଲି କେତେ ଆସା ନେଇ ପୁରୀ ହେଲେ ଏ ସମାଜ ଦେଲେ ତୋ ଠାରୁ ଦୁରେଇ କହିବାର ଥିଲା କେତେ ମାନ ଅଭିମାନ ତୋ ବଡ ଦାଣ୍ଡରେ ହଜି ଗଲା ମୋର ସପନ।। ଛୋଟ ଜାତି ରେ ଜନମ ହେଲି ମୋର କି ଦୋଷ ଜାତି,ଅଜାତି ରେ ଅନ୍ଧ ଆଜି ଏ ସମାଜ ଦୁଃଖ ନାହିଁ ମୋର ନ ହେଲେ ତୋ ଦର୍ଶନ ତୋ ନାମ ଭଜନ ଗାଇ ଜାଉ ଏ ଜୀବନ।। କବି – ଜିତେନ୍ଦ୍ର କୁମାର ସୁବୁଦ୍ଧି ବେଗୁନିଆ, ଖୋର୍ଦ୍ଧା