ତମେ ଏତିକି ପାରୁନ ଜାଣି ...

ତମେ ଏତିକି ପାରୁନ ଜାଣି ...

ତମେ ଏତିକି ପାରୁନ ଜାଣି ...
ସୃଷ୍ଟିର ସିଏ ଅନନ୍ତ ଆନନ୍ଦ ତୋ ଇଚ୍ଛାରେ ତାକୁ ଦେଖେନା, ମୁଁ ତାକୁ ଦେଖେ ମୋରି ଇଚ୍ଛାରେ ଏ ତିକି ଟିକିଏ ଭାବୁନା । ନୁହେଁ ସିଏ କେବେ ତମ ଏ ସୃଷ୍ଟିର ଆଉ କେଉଁ ଅଦେଖାର, ତାକୁ ରଖିଥାରେ ଭଦ୍ର ସମାଜେ ସେ ଏ ଜାତିର ବୀର । ତମ ସମସ୍ତିଙ୍କ ମଂଗଳ ପାଇଁ ଆସିଛି ମୋହରି ଠାରୁ , ମୋ କଥା ମାନି ଭାବି ଚଳୁ ଥିବ ନିଜ କାନ୍ଧ କରି ଗଋ । ଯାହା ଯେତେବେଳେ ଜୀବନେ ତୁମକୁ ଦେଈ ଜିବ ମଧୁଛନ୍ଦା , କେବେ ହେଲେ ତାକୁ ରାଜନୀତି ସ୍ଥରେ କରିବାନି ଲୋକ ନିନ୍ଦା । ଅଶିଲତା ଭାବେ ଅଶିଲତା ସୁରେ କରୁଛ ତ ତାକୁ ପୁଜା , ସିଏ ପରା ମୋର ନୟନମଣି ରେ ସେ ତୁମ ହୃଦୟ ରଜା । ତମର ତ ସିଏ ଭଉଣୀ କି ମା ସ୍ତ୍ରୀ ହୁଏ କାହା ପାଶେ , ସବୁ ମୁଁ ଦେଇଛି ଜେଝା ଜେଝା ଠାରେ ମୋ ନିଷ୍ପତି ଅନୁମତେ । ମୁଁ ଅଖିଳ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ସୃଷ୍ଟି ସ୍ତିତି,କ୍ରୀତି ମୁଁ ନିୟତୀ ର ମା ନିୟତୀ ମୋହଠୁ ହୋଇ ଅଛି ସୃଷ୍ଟି ମନେ ରଖିଥିବ ଏହା । ମଥା ନତ କରି ଚାଲିବ ସମସ୍ତେ ଶୁଣିବ ମଧୁର କଥା , ନାନା ସୁରଭି ରେ ପୁରିଜିବ ଦେଶ ଉଡିବ ବିଜୟ ଧ୍ବଜା । ଆସୁଛି ସମୟ ଧାନ କର ସର୍ବେ ଆନନ୍ଦରେ ଆଖି ବୁଜି , କେବେ କେଉଁ ଦିନ ନ କରିବ ମନ ସୃଷ୍ଟିର ସିଏ ମଧୁଝରୀ ମଧୁମତି । ହରେକୃଷ୍ଣ ପଟ୍ଟନାୟକ ତିଗିରିଆ,କଟକ