ସଚିନଙ୍କୁ ପୂଜା କରୁଥିଲେ, ଯଶସ୍ୱୀ ତମ୍ବୁତଳ ଜୀବନରୁ ଭାରତୀୟ ଡ୍ରେସିଂ ରୁମ୍

ସଚିନଙ୍କୁ ପୂଜା କରୁଥିଲେ, ଯଶସ୍ୱୀ ତମ୍ବୁତଳ ଜୀବନରୁ ଭାରତୀୟ ଡ୍ରେସିଂ ରୁମ୍

ସଚିନଙ୍କୁ ପୂଜା କରୁଥିଲେ, ଯଶସ୍ୱୀ ତମ୍ବୁତଳ ଜୀବନରୁ ଭାରତୀୟ ଡ୍ରେସିଂ ରୁମ୍
ମୁମ୍ବାଇ: ଗତ ଅକ୍ଟୋବର ମାସରେ ମାତ୍ର ୧୭ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଲିଷ୍ଟ୍ "ଏ' କ୍ରିକେଟ୍ରେ ଦ୍ୱିଶତକ ହାସଲ କରିଥିବା ପ୍ରତିଭାବାନ ଯଶସ୍ୱୀ ଜୟସ୍ୱାଲଙ୍କ ବନ୍ଧୁର କ୍ରିକେଟ୍ ଜୀବନର ଅନ୍ୟ ଏକ ଦିଗ ମଧ୍ୟ ପଦାକୁ ଆସିଛି । ଅକ୍ଟୋବରରେ ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡ ବିପକ୍ଷ ବିଜୟ ହାଜରେ ଟ୍ରଫିରେ ଯଶସ୍ୱୀ ୨୦୩ ରନ୍ ପାଳି ଖେଳି ଚର୍ଚ୍ଚାକୁ ଆସିଥିଲେ । ଏହି ପ୍ରଦର୍ଶନ ଆଧାରରେ ସେ ଆସନ୍ତା ବର୍ଷ ଦକ୍ଷିଣ ଆଫ୍ରିକାରେ ଖେଳାଯିବାକୁ ଥିବା ୧୯ ବର୍ଷରୁ କମ୍ ବିଶ୍ୱକପ୍ ଲାଗି ଭାରତୀୟ ଦଳରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାନ ପାଇଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏହି ଯୁବ ପ୍ରତିଭାଙ୍କ କ୍ରିକେଟ୍ ଯାତ୍ରା ଯେ କେତେ କଷ୍ଟକର ଥିଲା ତା' ସେ ପୁଣି ଥରେ ଖୋଲି କହିଛନ୍ତି । "କେବଳ କ୍ରିକେଟ୍ ଏବଂ ସଚିନ ତେନ୍ଦୁଲକର'ଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରି ଆଗକୁ ବଢ଼ିଥିବା ଏହି କ୍ରିକେଟ୍ ପାଗଳ ଏବେ ଦେଶର ଭବିଷ୍ୟତ ତାରକା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଦେଖାଇଛନ୍ତି । ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶ ବାରଣାସୀ ନିକଟସ୍ଥ ବଦୋନି ନାମକ ଏକ ଛୋଟିଆ ଗାଁରେ ଯଶସ୍ୱୀଙ୍କ ଜନ୍ମ । ଅନେକ ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତି ଓ ପରିବେଶ ଦେଇ ଜୀବନ ବିତାଇଥିବା ଏହି କ୍ରିକେଟ୍ ପ୍ରତିଭା ଶେଷରେ ନିଜ କଠିନ ପରିଶ୍ରମର ମୂଲ୍ୟ ପାଇଛନ୍ତି । ଏକଦା ମୁମ୍ବାଇର ଆଜାଦ ମୈଦାନ ପାଶ୍ୱର୍ ଏକ ତମ୍ବୁ ତଳେ ରହୁଥିଲେ । ସେଠାରେ ନା ଥିଲା ବିଦୁ୍ୟତ, ନା ଥିଲା ଶୌଚାଳୟ । ନିଜର ଦୈନନ୍ଦିନ ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ସେ ଗଳିକନ୍ଦିରେ ପାଣିପୁରୀ ମଧ୍ୟ ବିକ୍ରି କରିଥିଲେ । "ମୁଁ କ୍ରିକେଟକୁ ଭଲ ପାଏ ଏବଂ ଏହି ଖେଳକୁ ଖେଳିବା ଦ୍ୱାରା ମୋତେ ଅତି ଖୁସି ଓ ଆନନ୍ଦ ମିଳେ । ମୁଁ ସଚିନ ସାର୍ଙ୍କ ବ୍ୟାଟିଂ ଦେଖିବା ଦିନଠାରୁ ମୁମ୍ବାଇରେ ରହିବା ଏବଂ ମୁମ୍ବାଇ ପାଇଁ ଖେଳିବାକୁ ଚାହିଁଥିଲି' ବୋଲି ଯଶସ୍ୱୀ କହିଛନ୍ତି । ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ପିତାଙ୍କ ସହ ମୁମ୍ବାଇ ଆସିଥିଲି ନିୟମିତ ଭାବେ ଆଜାଦ ମୈଦାନ ଯାଉଥିଲି । ମୁଁ ସେଠାରେ କ୍ରିକେଟ୍ ଖେଳିବାକୁ ଭଲ ପାଉଥିଲି । କିନ୍ତୁ ପିତା ମୋତେ ଘରକୁ (ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶ) ଫେରିଯିବାକୁ କହିଥିଲେ । ମୁଁ କିନ୍ତୁ କହିଥିଲି "ଏଠି ରହିବି ଏବଂ ମୁମ୍ବାଇ ପାଇଁ ଖେଳିବି' । ଜଣେ ଦୋକାନବାଲା ଭାବେ ପିତାଙ୍କ ପାଖରେ ଏତେ ପଇସା ନ ଥିଲା ମୁମ୍ବାଇରେ ରହିବା ପାଇଁ । ସେ ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶ ଫେରି ଯାଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ରହି ଯାଇଥିଲି । ଏକମାତ୍ର ଏକାଗ୍ରତା ଥିଲା କ୍ରିକେଟ୍ ଖେଳିବା ଏବଂ ସଚିନ ତେନ୍ଦୁଲକରଙ୍କ ଆଦର୍ଶ ମାନିବା । ଦିନେ ପପୁ ସାର୍ ମୋତେ କହିଥିଲେ ଯଦି ତୁମେ ଏହି ମ୍ୟାଚ୍ରେ ଭଲ କରିବ ତେବେ ପଡ଼ିଆ ପାଶ୍ୱର୍ ତମ୍ବୁରେ ରହିପାରିବ । ମୁଁ ସୌଭାଗ୍ୟବଶତଃ ଭଲ କରିଥିଲି ଏବଂ ରହିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଥିଲି । ସେଠାରେ କିନ୍ତୁ ବିଦୁ୍ୟତ ନ ଥିଲା, ଶୌଚ ହେବା ଲାଗି ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ନ ଥିଲା । ଖରାଦିନେ ଅସହ୍ୟ ଗରମ ଏବଂ ବର୍ଷା ଦିନେ ତମ୍ବୁ ଭିତରକୁ ପାଣି ପଶି ଆସୁଥିଲା । ପରିବାରଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଆର୍ଥିକ ସହାୟତା ମିଳୁନଥିଲା । ଖେଳି ସାରିବା ପରେ ମୁଁ ପାଣି ପୁରୀ ବିକି ଗୁଜରାଣ ମେଣ୍ଟାଉଥିଲି । ସାଥି ଖେଳାଳିମାନେ କେବେ କେବେ ପାଣି ପୁରୀ ଖାଇବାକୁ ଆସିଯାଉଥିଲେ ମୁଁ ଅପ୍ରୀତିକର ପରିସ୍ଥିତିରେ ପଡ଼ିଯାଉଥିଲି । ସକାଳେ ଶତକ ହାସଲ କରି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ପାଣିପୁରୀ ବିକିବା ମୋତେ ଖରାପ ଲାଗୁଥିଲା । ତଥାପି ଏହା ଏକ ଛୋଟ କାମ ବୋଲି ମୁଁ ଭାବୁନଥିଲି, କାରଣ ଏହା ମୋ ପାଇଁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା । ତାହାରି ଭିତରେ ମୋ ଏକାଗ୍ରତା କିନ୍ତୁ କ୍ରିକେଟ୍ ଉପରୁ ହଟିନଥାଏ । ଏସବୁ କରିବା ଭିତରେ ବି ମୁଁ ବିରକ୍ତ ହୋଇଯାଉଥିଲି । ଜ୍ୱାଳା ସାରଙ୍କୁ ଭେଟିବା ପରେ ମୋ ଜୀବନରେ ବଡ଼ ପରିବର୍ତନ ଘଟିଥିଲା । କ୍ରିକେଟ୍ ଛଡ଼ା ଅନ୍ୟ କିଛି କଥା ଚିନ୍ତା ନ କରିବାକୁ ସେ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ । ମୋ ପାଖରେ ଖାଇବାକୁ ଖାଦ୍ୟ କି ରହିବାକୁ ଘର ନଥିଲା, କିନ୍ତୁ କ୍ରିକେଟକୁ ନ ଛାଡ଼ିବାକୁ ସେ ବାରମ୍ବାର କହୁଥିଲେ । ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଚଳିତ ବର୍ଷ ମୁମ୍ବାଇ ବିଜୟ ହଜାରେ ଟ୍ରଫି ଦଳରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଲି ଏବଂ ସର୍ବକନିଷ୍ଠ ଖେଳାଳିଭାବେ ଲିଷ୍ଟ୍ "ଏ' ଦ୍ୱିଶତକ ଜମାଇଲି ସବୁ ପରିଶ୍ରମର ମୂଲ୍ୟ ମିଳିଯାଇଥିଲା ବୋଲି କହିଥିଲେ ୧୭ ବର୍ଷୀୟ ଯଶସ୍ୱୀ ।